Ustawienie telewizora w pokoju

Wybór miejsca

Wybór miejsca dla telewizora jest istotny zarówno ze względu na trwałość odbiornika, jak również na komfort i bezpieczeństwo użytkowania, a nawet na nasze zdrowie. Oglądanie telewizji przy niewłaściwym oświetleniu lub nieodpowiedniej odległości od ekranu powoduje szybkie zmęczenie wzroku i może powodować szybsze zużycie wyświetlacza odbiornika. Przy wyborze miejsca należy kierować się następującymi zasadami:

• nie należy ustawiać telewizora naprzeciw silnych źródeł światła naturalnego (okna) i sztucznego (lampy),
• ekran nie powinien się znajdować powyżej poziomu oczu telewidza,
• należy zapewnić warunki wentylacji i chłodzenia telewizora tzn. nie zasłaniać otworów wentylacyjnych, nie ustawiać w pobliżu źródeł ciepła (kaloryfera), zapewnić w regale min. 15 cm prześwitu pomiędzy obudową a górną półką,
• nie używać telewizora w pomieszczeniach o dużej wilgotności i zapyleniu,
• telewizor wyposażony w kineskop (CRT) należy ustawić z dala od źródeł pól magnetycznych (przykłady),
• korzystać z telewizora przy słabym, rozproszonym oświetleniu, nie powodującym refleksów na ekranie telewizora,
• zachować odpowiednią odległość od ekranu.

Bezpieczeństwo użytkowania telewizora

Telewizory powinny spełniać obligatoryjne wymagania bezpieczeństwa użytkowania (znak CE), za co odpowiada za to producent, ale nie zwalnia to użytkownika od przestrzegania podstawowych zasad bezpiecznej eksploatacji podawanych w instrukcjach obsługi. Odbiornik gotowy do pracy może stwarzać zagrożenie mechaniczne związane z niestabilnym montażem i pożarowe związane z przegrzaniem lub zanieczyszczeniem układów wysokiego napięcia w odbiornikach z kineskopem.

Należy zadbać o to, aby podstawa odbiornika była wystarczająco stabilna i wytrzymała, a w przypadku zawieszenia odbiornika na ścianie mocowanie było odpowiednio wytrzymałe.

Należy także stosować następujące zasady bezpieczeństwa:

• nie utrudniać przepływu powietrza w odbiorniku i wokół niego – nie zasłaniać otworów wentylacyjnych (w szczególności obrusami, serwetkami, czy papierami),
• unikać wstawiania telewizora do wnęk regałów,
• nie ustawiać telewizora bezpośrednio przy zasłonach i firankach,
• nie używać telewizora w pomieszczeniach o dużej wilgotności i zapyleniu, nie stawiać wazonów z wodą,
• okresowo czyścić z kurzu układy wysokiego napięcia zasilającego kineskop (przez kompetentnego serwisanta),
• nie zostawiać włączonego telewizora bez nadzoru,
• zasilać telewizor wyłącznie za pośrednictwem sprawnej i odpowiednio zabezpieczonej instalacji elektrycznej.
  

Instalacja antenowa

Odpowiednią jakość odbioru może zapewnić tylko właściwie wykonana instalacja antenowa. Na wejściu antenowym odbiornika powinny występować sygnały odbieranych stacji o dostatecznie wysokim poziomie, bez odbić i zakłóceń. Sygnał należy doprowadzić współosiowym kablem antenowym i wtyczką o odpowiedniej szczelności ekranowania (porządnym kablem z odpowiednią wtyczką). Rozmiary i konstrukcja anteny zewnętrznej powinny być dostosowane do odległości od stacji nadawczej. Wybierając antenę dobrze jest rozejrzeć się jakie anteny są wykorzystywane w instalacjach zbiorczych i kupić podobne. Antena powinna być umieszczona na tyle wysoko, aby na trasie do stacji nadawczej nie występowały przysłony. Aktualne listy polskich stacji nadawczych można znaleźć na stronie KRRiT.

W przypadku braku możliwości ustawienia anteny na dachu w budynku wielorodzinnym, należy skorzystać z anteny zbiorczej lub telewizji kablowej. Jeżeli występują możliwości instalacji anteny satelitarnej, można telewizor podłączyć do przystawki satelitarnej oferowanej przez operatora jednej z polskich cyfrowych platform telewizyjnych. Niezbędny po temu jest prześwit w kierunku południowym: w tym kierunku są widoczne z terytorium Polski satelity transmitujące sygnały telewizyjne polskich nadawców.

Odległość widza od ekranu telewizora

Optymalna odległość widza od ekranu zależy od rozdzielczości oglądanego obrazu, a dokładnie od liczby linii wyświetlanego obrazu. Obecnie spotyka się trzy wartości rozdzielczości pionowej:

• SDTV – N = 576 linii,
• HDTV – N = 720 linii,
• HDTV – N = 1080 linii.

Dla odbiorników SDTV wyposażonych w lampę kineskopową liczba widocznych linii obrazu może być zmniejszona do ok. N = 548 ze względu na 5% overscan, czyli zapas rozmiarów rastra powyżej rozmiarów ekranu na zmiany rozmiarów obrazu wywołanych zmianami luminancji sceny.

Należy pamiętać, że maksymalna osiągalna rozdzielczość obrazu nie może przekroczyć rozdzielczości ekranu. Inaczej mówiąc, obraz o rozdzielczości źródłowej HDTV na ekranie o standardowej rozdzielczości zostanie wyświetlony w rozdzielczości SDTV, a obraz o rozdzielczości źródłowej SDTV pozostanie takim na ekranie o rozdzielczości HDTV.

Minimalna odległość od ekranu wynika z typowej rozdzielczości kątowej oka w kierunku pionowym wynoszącej 1´ (jedna minuta łuku). Aby struktura liniowa wyświetlacza nie była dostrzegalna, oko powinno znaleźć się w takiej odległości od ekranu, aby jego wysokość W była widoczna pod kątem co najmniej N minut kątowych, gdzie N jest liczbą wyświetlanych linii obrazu.

Dla SDTV ten kąt wynosi 548´ czyli 9,1º, co daje minimalną odległość równą 6,3h lub 3,8d dla stosunku boków ekranu w/h = 4/3, gdzie przekątna d = 5/3h. Kąt widzenia szerokości obrazu w = 4h/3 przy tej odległości wynosi 12º. Ostatecznie przyjmuje się, że dla kąta widzenia szerokości ekranu niewiększego od 10º odległość nie powinna być mniejsza od czterokrotnej długości przekątnej ekranu kineskopu. Z kolei maksymalna odległość nie powinna przekraczać długości pięciu przekątnych, aby nie tracić drobnych szczegółów obrazu.

Dla HDTV występuje ekran o stosunku boków w/h = 16/9 i dwie liczby wyświetlanych linii obrazu: 720 i 1080.

Dla N = 720 linii kąt widzenia wysokości obrazu wynosi 12º, a dla N = 1080 linii 18º, co daje minimalną odległość od ekranu równą odpowiednio 4,8h i 3,2h. Kąt widzenia szerokości obrazu w = 16h/9 przy tej odległości wynosi odpowiednio 21º i 32º. Ostatecznie przyjmując kąt widzenia szerokości obrazu 20º i 30º otrzymuje się następujące minimalne odległości od ekranu wyrażone w wielokrotnościach długości przekątnej ekranu d = 2,04h: 2,5d dla 720 linii i 1,6d dla 1080 linii. Z kolei maksymalna odległość od ekranu nie powinna przekraczać odpowiednio 3,5 i 2,5 długości przekątnych, aby nie tracić drobnych szczegółów obrazu.

Określanie odległości widza od ekranu w zależności od liczby linii wyświetlanych na ekranie wielokrotnością wysokości tego obrazu jest metodą najdokładniejszą i niezależną od jego formatu.

Dane o odpowiedniej odległości widza od ekranu zebrano w poniższej tabeli.